Een dag vol belevenissen.
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
13 Maart 2015 | Cambodja, Preah Seihanouk
In Kleang Leu weer gezellig met de kinderen aan de slag geweest. Ze hebben tekeningen gemaakt met stiften en deze versierd met prachtige stickers. Het was weer genieten te zien, hoe veel plezier de kinderen er mee hadden. Trots kwamen ze laten zien hoe mooi hun werkjes geworden waren.
Er was een vrouw in het dorp, die ik al van eerdere keren kende, ze vertelde dat ze bij haar moeder op bezoek was en zelf nu met haar man en kinderen in een ander dorpje woonde. Ze zei ik zou het leuk vinden om je mijn nieuwe huis te laten zien. Dat betekende dat ik met haar op haar oude brommertje er naar toe moest. Zo gezegd zo gedaan. We kwamen in een erg armoedig dorpje. Ook haar huisje was zeer armoedig. Toen ik even bij haar zat kwam de buurvrouw aan lopen met een schattig klein kindje op haar arm. Ze begroete me vriendelijk. En begon druk te vertellen in de Khmer taal die ik dus niet verstond behalve enkele woorden. Opeens barstte ze in tranen uit. Ik begreep dat ze al snikkend vertelde dat ze niet voor haar kindje kon zorgen omdat ze erg arm was en of ik het kindje wilde om het mee te nemen naar Nederland om het daar een goede toekomst te geven. Zoiets maakt toch heel veel indruk op me. Haar verteld dat ik niet zo maar kindjes mee kan nemen. De vrouw smeekte me om haar kindje wel mee te nemen. Hoe wanhopig moet je als moeder dan wel zijn! Ik zie het schattige koppie van het kindje nog steeds voor me.
-
13 Maart 2015 - 16:51
Linda:
Wat een verdrietig verhaal van die moeder die haar kindje aan jou wilde afstaan, dat doet je wel wat zeg! Als ik dit lees besef ik weer hoe rijk we hier in Nederland zijn en hoe goed wij het hier hebben! xxx -
13 Maart 2015 - 17:04
Gea:
wat een indrukwekkend verhaal doet erg pijn als je dit hoort maar ze zijn vast erg blij met al die geluksmomentjes die je hun geeft Dikke knuf
-
13 Maart 2015 - 20:08
Inge:
O wat verdrietig zeg. Natuurlijk maakt dat indruk op je! Hoe ondenkbaar is het hier in Nederland dat een moeder haar eigen kind aanbied vanwege armoede. Vreselijk gewoon. Gelukkig zijn er ook veel mooie momenten die je mee maakt mama.
Liefs, Inge -
15 Maart 2015 - 12:31
Wilma H:
O, wat aangrijpend. Dat maakt zeker een grote indruk. Wat erg dat mensen nog zo'n armoede hebben en wij hier in overdadige luxe leven. Het is ongelijk verdeeld in de wereld.
Veel plezier, maar ook sterkte lfs arend en wilma
-
16 Maart 2015 - 08:17
Wilma P:
och hemel, wat moet het dan moeilijk zijn om zo'n hummeltje niet mee te nemen en wat een wanhoop! Moeilijk hoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley